„Życiodajna śmierć” to pozycja szczególna, zawiera bowiem zapis zbioru wykładów wygłaszanych przez autorkę w Szwecji i Stanach Zjednoczonych. Podobnie jak inne jej książki Kübler-Ross, takie jak „Rozmowy o śmierci i umieraniu” czy „Lekcje życia” porusza czytelnika do głębi. Profesor Jacek Łuczak, pionier opieki hospicyjnej w Polsce, rekomendował tę książkę słowami: „Elisabeth Kübler-Ross uczy nas, jak rozmawiać, kontaktować się z osobami zbliżającymi się do śmierci i z ich bliskimi, jak poznać i zaspokajać ich potrzeby – uczy prawdy, miłości i szacunku w poznawaniu i wspomaganiu człowieka cierpiącego”.
(Powyższy opis pochodzi od wydawcy)
Wybrane myśli:
Gdyby ludzie nauczyli się lepiej rozumieć sens życia, a nawet sens cierpienia, rozumieć sens tragedii i fantastycznych cudów, jakie się w życiu zdarzają – błogosławiliby nie tylko radości i uniesienia, ale w szczególności te trudne chwile.
Jeśli wychowywalibyśmy nasze dzieci tak, aby mogły wyrazić swój naturalny gniew, ból i żal, uwielbiałyby szkołę. Uczenie się nowych rzeczy byłoby fascynującą przygodą, a lekcje życia miałyby dodatkowy duchowy wymiar.
Prawdziwa miłość – to dać każdemu szansę, żeby mógł nauczyć się sam swoich lekcji, a nie ratować go przed nimi albo wyręczać. Miłość to znaczy wiedzieć, kiedy na dziecięcy rowerek zamontować pomocnicze kółka, a kiedy je zdjąć. To jest miłość. I choć zdjąć te kółka jest o wiele trudniej, niż je założyć, prędzej czy później trzeba to zrobić.
Nigdy nie spotyka was to, czemu nie potraficie dać rady, co jest ponad wasze siły. I zawsze otrzymujecie to, czego wam potrzeba – lecz nie zawsze to, czego żądacie! A w miarę jak się rozwijacie, otrzymujecie więcej. Jednak nie wtedy, kiedy chcecie – a wtedy, kiedy jesteście do tego gotowi.
