Życie ludzkie można by porównać do perskiego dywanu. Dywan taki – kunsztownie utkany, z wielkim nakładem czasu i pracy – jest dziełem sztuki o wyszukanych wzorach i harmonijnych, wspaniałych barwach. My jednak, dopóki żyjemy na tej ziemi, nie jesteśmy w stanie tego zobaczyć, gdyż ustawiono nas po lewej stronie dywanu. Widzimy więc kupę dziwnych węzełków i bezładną mieszaninę kolorów.
Bóg natomiast, stojąc po drugiej stronie, ogląda obraz inaczej. Widzi sens i piękno poplątanych nici i wątków. Cieszmy się, że my również przejdziemy kiedyś na tę właściwą stronę i zobaczymy prawdziwy obraz naszego życia.
(Kazimierz Wójtowicz, Przypiski, Wrocław 1992, s. 18)
Ku refleksji:
Życie nie jest potarganą parcianką, jak się oku naszemu wydaje (Ivo Andrić).
Życia nie można wybrać, ale można z niego coś zrobić (Peter Lippert).
