Korzenie wychowania są gorzkie, ale owoc jego jest słodki.
Arystoteles
Wiek XXI to okres przemian cywilizacyjnych. Jesteśmy świadkami szybkiego rozwoju zarówno współczesnej nauki jak i techniki.
To, co wczoraj było dla nas niewyobrażalne i nierealne dziś staje się naszą codziennością. To, co wydawało się fantastyczną mrzonką – dziś stało się faktem. Rozwój nauki, a co za tym idzie również techniki i informatyzacji doprowadził do rozwoju społeczeństwa. W tym rozwoju dostrzegamy wielkie nadzieje i szanse na lepsze życie dla człowieka i świata.
W ostatnich latach jesteśmy świadkami nieustannych zmian, które obejmują wszystkie dziedziny naszego życia. Zmieniająca się rzeczywistość społeczna generuje konieczność ponownego zadania sobie pytania: kim ma być człowiek? jakie cechy, kompetencje powinien posiadać, żeby móc funkcjonować w świecie nieustannych zmian? Coraz częściej zadajemy sobie pytanie o to, czym jest i ku czemu zmierza współczesne społeczeństwo? Jakie wymagania stawia ono pod adresem człowieka? W jakiej mierze człowiek może w nim odnaleźć miejsce dla własnego życia i dla własnego rozwoju, dla pracy, która by mu dawała zadowolenie, dla działalności, o której by sądził, że ma sens? Odpowiedź na powyższe pytania jest niezwykle trudna, gdyż trudno jest określić jak owa przyszłość będzie wyglądała.
Analiza współczesnej literatury pedagogicznej i socjologicznej pozwala na stwierdzenie, że niezbędne jest wyposażenie człowieka w określone kompetencje, które będzie on rozwijał i tym samym przybliżał się do funkcjonowania w zmieniającym się społeczeństwie.
Jak przed laty napisał Józef Kozielecki „Społeczeństwa – w przeciwieństwie do piramid, zastygłych w pierwotnym stanie przez stulecia – często ulegają rozumnym lub złowieszczym transformacjom; zmieniają się systemy instytucji publicznych, klasy społeczne, związki wyznaniowe, mitologie czy wzory zachowań. Rytm tych przeobrażeń nie tyle zależy od przeznaczenia, ile od woli sprawców i od wszechobecnego przypadku. Żyjemy w epoce zasadniczych reform lokalnych i globalnych, których nie ogranicza żadna linia Maginota”.
Żyjemy, zatem w rzeczywistości, która jest płynna i ulega nieustannym przeobrażeniom. Można zatem zastanowić się nad tym jak należy – o ile można – przygotować młodego człowieka do życia i funkcjonowania w (nie)znanej przyszłości?
